BİR ÖĞRETMENLER GÜNÜ ANISI

       Öğrencisi olmaktan gurur duyduğum Reşadiye Lisesi'nde değerli Edebiyat Öğretmenimiz Ahmet ŞAHİN 24 Kasım 1994 Öğretmenler Gününe yaklaşırken bir tenefüste sınıfımıza geldi."Öğretmenler günü için şiir, kompozizyon vb yazmanızı istiyorum.Yarın yazdıklarınızı alacağım" dedi.Sanırım dersler/sınavlar açısından yoğun bir dönemdi.Öğretmenimiz ertesi gün sınıfa geldiğinde  kimse istediklerini hazırlamamıştı.Öğretmenimiz baktı ki sınıfın geneline söylediğinde kimse sorumluluğu üzerine alınmamış,taktik değiştirdi.Birazda sert bir ifadeyle "sen, sen, sen yarına hazırlıklı geliyorsunuz" dedi.O "sen"lerden biri ben oldum.Akşam eve gidince sınavıma çalıştım, gece uyurken şiir kompozizyon yazım ödevi aklıma geldi ama hiç halim kalmamıştı.Sabah çok erken uyandım.Öğretmenimiz ödevi istediğinde mahçup olmak istemedim.Sabah sabah kağıdı kalemi elime alıp aşağıdaki şiiri yazdım. 

İSTİYORUM

Elimde bilginin meşalesiyle,

Girmek istiyorum yuvama sizin gibi.

Doğruyu yanlışı anlatmak için,

Çocuklarım olsun istiyorum sizin gibi.

Başarılar görmek istiyorum ben,

Suladığım fidanımın meyvesini,

Görmek istiyorum bende sizin gibi.

Dertleşmek istiyorum çocuklarımla,

Ana olmak istiyorum onlar için,

Karanlık tüneller içinde,

Fener olmak istiyorum ellerinde
Sıcacık bir sevgiyle kuşatıp

Zaferler görmek istiyorum bende.

Öğretmen olmak istiyorum,

Sevgiyle, bilgiyle, şefkatle...

Aslı Gülhan BEK /24 Kasım 1994

      Şiirim derecelendirmede 2 ya da 3. seçilip okul panosuna asılmıştı.

     Öğretmen olmak isterdim ama işletme bölümü okuyup malmüdürü oldum.

      Tüm öğretmenlerimizin günü kutlu olsun....